Wij hebben in Apeldoorn bij grotere wedstrijden de beschikking over 2 geluidssystemen die onafhankelijk van elkaar kunnen werken, maar ook gekoppeld kunnen worden.
Dat heeft meerdere redenen:
a. de renners worden niet lastig gevallen met onnodige informatie die voor het publiek is bedoeld
b. het publiek wordt niet lastiggevallen met het oproepen of andere mededelingen die de renners aangaat.
c. indien nodig kunnen beide systemen tegelijk gebruikt worden.
d. het oproepen op het middenterrein door een “aanjager” doen we middels de installatie gericht op het middenterrein.
Wat betreft het inschakelen van mensen:
Wij maken al jaren van de mogelijkheid gebruik om ouders en begeleiders van andere verenigingen in te zetten binnen de organisatie.
Met name bij de jeugddriedaagse heeft dat vorm gekregen: vaders/moeders die een deel van het peloton onder hun hoede nemen. Andere ouders gaan naar de tribune en komen vanzelf een volgende keer aan de beurt. Wij kiezen daarvoor ouders uit die in eerste instantie horen bij de groep van 8 verenigingen waarmee we samenwerken om het baanwielrennen in Apeldoorn vorm te geven.
Dat vinden de mensen leuk, maakt hun betrokkenheid bij het gebeuren groter, krijgen meer begrip voor de situaties en alles wat bij een organisatie komt kijken en, dat is het belangrijkste, zijn mede verantwoordelijk voor hetgeen er die dag gebeurt.
Bij het NK waren het wel allemaal Adelaarmensen, maar bij een volgende NK is het zeker niet uitgesloten, dat we andere verenigingen daarvoor weer benaderen.
Daarom hechtten we ook zo aan het NK-ploegenachtervolging en teamsprint pm het te doen, zoals het is gedaan:
- doorbreken van de verenigingsgebondenheid betekent meer, dan dat je met een renner m/v van een andere vereniging rijdt.
Het gaat verder, want in de aanloop naar het NK ga je samen trainen en besef je dat je het samen moet doen, ondanks dat je niet van dezelfde vereniging bent.
Dat gaat zover, dat ploegen aankwamen zetten (tegen de regels in) met eigen pakken. Daarmee werd het de jury heel lastig gemaakt.
De jury is echter niet de partij om het te verbieden: de clubbestuurders van deze renners zouden moeten protesteren. Dat is niet gedaan.
Diep in mijn hart kijkend, vond ik het mooi al moest ik formeel aangeven, dat het niet was toegestaan.
Deze verbondenheid door de verenigingsgrens heen wordt wat mij betreft een punt van overleg voor een volgend NK.
Fraaiste voorbeeld was natuurlijk prachtig uitgevoerd geheel van de ploeg van Maaike, Maaike, Arianne en Hetty.
- doorbreken van de categorieën grens was net zo waardevol. Niet iedereen maakte daarvan gebruik of kon daarvan gebruikmaken, maar waar het gebeurde was het mooi.
Kijk naar de uitslag mannen waar een junior nu een foto op zijn kamer gaat hangen als NK, geflankeerd door 2 absolute toprenners.
De opdracht van Rene Wolff, het aanwezig zijn van de selectie die een demo rijdt helpt en hielp mee om het “wij gevoel” te versterken.
Het is gemakkelijk om mensen weg te jagen. Het is de kunst om ze er bij te betrekken.
Natuurlijk gaat dat niet altijd van een leien dakje, maar je leert elke dag van hetgeen niet goed gaat of waar het beter had gekund.
De filosofie erachter is eenvoudig:
wij zien liever 12 verschillende truien op de baan elkaar in sportief opzicht het moeilijk maken, maar erom heen moet eenheid zijn om de baansport te kunnen beoefenen.
Allemaal dezelfde truien op de baan (één vereniging) lijkt misschien mooi, maar zal leiden tot het elkaar moeilijk maken eromheen.
We moeten het gezamenlijk doen. Dat is de enige manier om het uiteindelijk allemaal te laten slagen.