Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
DeRosa
Mooie dag gisteren met veel mooie sprints.
Het Omnium vind ik in tegenstelling van vele een mooie meerkamp op de baan.
Jammer van Willy Kanis maar ze heeft alles gegeven en de manier waarop maakt dat ik super trots op haar ben.
Trots op iemand zijn is mooi maar het gaat om de prijzen (meailles) DeRosa
en de vijfde plaats op de team sprint is te danken aan de DSQ van Engeland.
Natuurlijk is er fantastische sport te zien.
Vier jaar lang liep Willy Kanis achter de ontwikkelingen in het baansprinten aan. Toen ze eenmaal gewend was aan de zwaardere versnellingen die het moderne sprinten vergen was de tijd tekort om op de Olympische Spelen van Londen mee te doen om de medailles.
Voor Kanis, in Peking nog de nummer 4 van de Spelen, eindigde het sprinttoernooi zondag in de tweede ronde. De Britse Victoria Pendleton was zoals verwacht te sterk. In de herkansingen moest ze de Oekraïense Lioebov Sjoelika en Lee Wai Sze uit Hongkong voor zich dulden. Kanis won nog wel de strijd om de plaatsen 9 tot en met 12.
Het sprinten veranderde de afgelopen jaren in haar nadeel. Met haar explosiviteit, als ex-wereldkampioene meegenomen uit het BMX'en, redde ze het niet meer tegen de nieuwe lichting die in het spoor van de medaillewinnaars van 2008 (Pendleton, Anna Meares, Guo Shuang) de sprint steeds meer een onderdeel van de lange adem maakten. ‘Ik denk dat ik het hier niet eens zo slecht gedaan heb’, zei ze na de uitschakeling. Met name de vijfde plaats - met Yvonne Hijgenaar - op de teamsprint stemde tevreden.
'Nee, over 4 jaar ben ik er niet meer bij'', sprak de 28-jarige van oorsprong Kampense. ‘Ik ga nu eerst op vakantie en dan beslis ik of ik nog 1 of 2 jaar doorga.’'
Haar coach René Wolff kwam pas in 2010 in dienst nadat de wielerbond KNWU er lang over had gedaan een opvolger te vinden voor de succesvolle bondscoach Peter Pieters. Ook de Duitser onderschatte aanvankelijk het werk dat verricht moest worden om van Kanis een moderne sprintster te maken. Problemen met haar rug maakten het voor haar ook lastig de zwaardere versnelling rond te krijgen. De frustratie groeide nadat ze in 2009 haar laatste medailles (zilver op sprint, brons op keirin) bij een WK had gehaald en vervolgens driekwart jaar zonder coach werkte.
De concurrentie werd niet meer achterhaald, al was Kanis niet eens ontevreden over haar niveau in Londen. ‘Als je weet waar ik vandaag kom.’'
Zeker de laatste maanden, na weer een mislukt WK in Melbourne, boekte ze toch nog progressie. Wolff: ‘Het streven was plaats 4 of 5 op de teamsprint, dat is gehaald.’ Individueel is de wereldtop ver weg. ‘Willy is inmiddels in staat op korte termijn te versnellen maar houdt dat niet anderhalf, twee ronden vol. Daarvoor zijn we tijd tekortgekomen.’'
Heren 7e geworden op de ploegenachtervolging. Heel goed gereden
Dit twiiterde Michael Vingerling
Teveel zelfingenomenheid, te snel tevreden, geen kritische houding
Hij vergeet wel dat de kloof met de toplanden nog even groot is.
Met de tijden die de heren nu rijden pak je geen prijzen
Er mag nog zoveel mis zijn met het beleid maar..
Nederland had in Londen op de snelle baan onder de 4 minuten moeten rijden
Veld-Heijmand v.d.Zwet -Stroetinga beste jongens maar Nederland mist kwaliteit in de ploeg!
Goeie uiteenzetting, Sprinter !
Het jaar 2009/2010 waar geen enkele structuur in trainen te zien was door te veel rare oplossingen van de bond en trainingskampen die afgezegd werden heeft een achterstand opgeleverd die nu en al eerder merkbaar was.
Dat 2009 en 2010 nog redelijk verliepen komt door de klasse van de rensters en niet door de geweldige begeleiding van die periode waain een BMX coach ook maar de sprinters moest gaan begeleiden.
Denk niet dat de huidige coach zich vergist heeft in het werk wat hij te wachten stond, zeker na Beijing was duidelijk dat ze vast zaten in hun trainingen en dat er weinig progressie was. Een zeer betrouwbare bron heeft mij gemeld dat Pieters dat ook inzag en al een tijd gevraagd had voor een sprint coach die het verschil kon gaan maken, met Buran was er iets maar niet afdoende.
Het respect van mij voor beide rensters komt voort uit hoe ze zover gekomen zijn en dat is niet in medailles uit te drukken, de spelen draaien om de medailles maar mijn waardering voor iemand geheel niet. Er zijn meerder sporters en sportsters die ik enorm waardeer zonder dat ze zelfs maar hier aanwezig zijn.
De dames team sprintsters hebben zeker progressie gemaakt (kijk de tijden er maar op na) maar dat de top nog ver weg is is een understatement.
De vijfde stek of zesde stek zonder diskwalificatie van GB doet niets af van het feit dat zij goed gereden hebben voor hun doen en dat de achterstand ietwat minder is geworden.
Duitsland en China en GB zijn nog ver weg maar als je niet verder probeert te bouwen terwijl je al progressie maakt waar blijf je dan met welke sport dan ook.
Voor Willy Kanis vind ik het geweldig dat ze zover is gekomen en ook al had ik maar ik denk zij zelf ook meer gehoopt.
Samen met Yvonne Hijgenaar als team sprint team hebben ze gewoon goed gereden maar nee geen medaille gehaald.
Zeker de laatste maanden zijn ze fysiek sterker geworden en nu blijkt ook dus sneller. Op het WK in Melbourne was al te zien dat de weg naar boven weer gevonden was.
De komende maanden valt te zien wat de meiden gaan doen en hoelang ze door gaan in welke sprint discipline.
@derosa @sprinter, Bekijkt u dit door een roze bril??
Kunnen we dan zeggen dat de training's methoden niet aanslaan? Zoal Sprint als Duur ? 2010 het jaar dat Rene wolf er inderdaad bij gekomen is, Januari om precies te zijn, hier had ik meer van verwacht . Na 2.5 jaar met matige verbeteringen. Bij de vrouwen was Willy een Pionier op het gebied van de start. ik meen 18.8 wat ze al reed 2 -3 jaar geleden. Op deze spelen waar alles zou moeten kloppen heeft ze ook 18.8 gereden. als de coach op de teamsprint heeft gegokt, is het inderdaad jammer dat ze geen PB gereden heeft. Dus in feite 2-3 jaar stilstand toont. Yvonne daar in tegen wel haar Pb verbroken…………….
Weinig progressie kun je wel zeggen. 6 tiende van de nummer 1. Ik vind dit persoonlijk een veel te groot gat.
waar is het dan mis gegaan?
Precies het zelfde bij de mannen ploeg…. Progressie is er weinig geboekt, 4:03 in Londen, 4:04 in Beijing.
Ik concludeer bij deze groep onder leiding van Robert Slippens precies het zelfde. De progressie is hier ook ver te zoeken. Hoe kunnen mensen dan positief blijven?
Met alle respect Derosa, ik vind het knap dat u altijd zo positief bent. Maar deze mening zijn meer feiten dan gelul,.
Brain Keizer
De sprint is compleet anders geworden en omschakelingen in trainingen zijn moeilijk en zwaar.
Het is koffie dik kijken om te gaan bomen of het met andere coaches wel zou zijn gelukt.
Ze hebben hun beste tijd gereden dus is er progressie….moeilijk is dit niet te zien.
De zesde plek eerste en later de 5de is een manier van tellen maar als je kijkt naar de tijden dan hadden ze om brons moeten rijden….moeilijk is dit niet om te zien.
Dit zijn ook feiten en dat ik jouw post gelul zou hebben gevonden is iets wat je er zelf van maakt…..ik respecteer ieder zijn mening zolang oprecht en fatsoenlijk.
Als je gehoopt zou hebben op tijden die niet reëel zijn dan is het een tegenvaller, als je kijkt van waar ze gekomen zijn en hoe dan is deze prestatie puik te noemen.
Hoe kun je positief blijven bij deze slechte resultaten??
En inderdaad de KNWU heeft in 2009 op verzoek van de sprinters een sprint trainer aangesteld. Ene Pavel Buran.
Hij is helemaal de mist in gegaan met zijn trainingsmethodes.Inderdaad nog een grote blunder van de KNWU. Rene Wolf is al heel vlug na het wk in Polen aangesteld maar bakt er ook niks van
Slippens heeft totaal geen ervaring als coach al denkt hij van wel. En wat de renners en rensters betreft allemaal over hun hoogte punt heen als ze dat al ooit gehad hebben.
Vlug opnieuw beginnen met jonge gemotiveerde renners en een een coach die verstand van zaken heeft.
De landen die grote stappen maken hebben veelal goede faciliteiten.
De faciliteiten zijn niet alleen bepalend maar wel als je de tijden wil gaan rijden zoals die landen.
Als iedereen achter het feit gaat staan dat we met de beste mee willen kunnen gaan dan zal er hier en daar op bestuursniveau een stapje terug gedaan moeten worden wat betreft de ego.
Denk dat daar het grote verschil ligt tussen sommige landen wel en wij niet.
Op de teamsprint in de 1ste ronde rijden “wij” de vijfde tijd en na de diskwalificatie van GB de vierde tijd…..dan heet dat toch niet “alle landen wel en wij niet”.
Er moet veel gebeuren om de strijd met die landen weer aan te kunnen gaan maar afserveren van atleten en coaches is wel heel erg kort door de bocht.
