Reputatie baan Apeldoorn loopt flinke knauw op

  • Frans Rutten

    Terwijl onder de sprinters, die tijdens de Pan Am Games de qualificatie reden, er zich maar één tijdens het laatste WK jl. maart, wist te plaatsen, nl. Camelon Vera VEN met een 30e plaats in 10,593, reden er nu liefst 4 sprinters sneller dan de snelste man in Apeldoorn. Nog bonter ging het op de Team Sprint toe. Hetzelfde drietal uit VEN, dat in Apeldoorn niet hoger kwam dan een 14e plaats in 46,309s, reed nu met 43,188s bijna het super-WR (42,950) van de Britten uit de boeken.

    Oh ja, de Pan Am Games worden gehouden op een indoorbaan in Guadalajara op 1550m hoogte. Eindelijk concurrentie voor Aguascalientes, de eerste indoorbaan (1978m) op grote hoogte, waar vorig jaar de Pan Am Games werden gehouden.

    U snapt 't al. Deze prikker houdt wel van een “sick joke”. B)

    Ik ben nl. wat allergisch voor het niet scheiden van records op hoogte- en laaglandbanen.

    Als je ooit zonder te trappen bergop een sprint hebt uitgevoerd, sneller dan de beste (eigen) sprint ooit op een vlak parkoers in Nederland, dan weet je voor je hele leven, wat een impact wind en daaraan gerelateerd uiteraard (op hoogte) de sterk verminderde luchtweerstand hebben op de sprintprestatie.

  • Frans Rutten

    Aguascalientes is overigens op 1878m hoogte. :)

  • Ikkeniewenie

    ?

  • Stayerslijn

    Tja….. die bergen we dan maar op in de lade “dubieuze prik items”. La dicht en nooit meer in kijken.

  • Frans Rutten

    “Om een lid van onbesproken gedrag van een kudde schapen te zijn, dient men eerst en vooral schaap te zijn.” Albert Einstein.

  • Stayer

    De tittel van deze posting “Reputatie baan Apeldoorn loopt flinke knauw op” is misschien wel spectaculair en roept dan meteen de nodige intresse op.

    Misschien is de huidige toch nog nieuwe wielerbaan van Apeldoorn misschien niet supersnel afgemeten aan de neergezette tijden, men kan gissen of raden naar de oorzaak daarvan.

    Anderzijds zijn er nog andere oudere wielerbanen welke eerst niet zo snel waren in het verleden snel, maar welke na verloop van tijd (zelfs meerdere jaren) nadien wel supersnelle banen werden, en ligt dat aan het hout (rijoppervlak), aan de temperatuur of vochtigheid in de hal edm. ?

  • Stayerslijn

    Laten we eens kijken hoe de tijden het komende weekend zich verhouden tot de tijden van het WK. Daarna zinnig om al dan niet hierover door te gaan discussiëren

  • Joske

    Ik wist niet dat we een reputatie hadden. Welke dan?

  • Frans Rutten

    Beste Joske,

    Mijn provocerende topictitel was uitsluitend bedoeld als kapstok om lucht te geven aan mijn allergie jegens prestaties op hoogland- (nu dus ook indoor)banen, tenminste als ze zonder enige kanttekening op één lijn worden gesteld met prestaties waar dan ook.

    De Krylatskoje wielerbaan in Moskou heeft in feite hetzelfde probleem en is dan ook vooral op de 200m met aanloop met geen enkele andere wielerbaan op zeeniveau vergelijkbaar. Waarom dan toch de wielerbaan van Apeldoorn?

    Ik zette in mijn topic niet voor niets de tijden van Apeldoorn (nauwelijks een half jaar geleden) en nu dan in Guadalajara (de 2e gloednieuwe indoorwielerbaan op hoogte) van dezelfde renners tegenover elkaar. Dit om duidelijk te maken hoe uitzonderlijke verschillen er door de sterk verminderde luchtweerstand in combinatie met een indoorbaan er dan optreden, zodra de snelheid erg hoog wordt. Plotseling rijdt dan ook een absolute subtopper de 2e ronde in de teamsprint rond in 12,586s.

    Ik voegde er ook nog een persoonlijke ervaring aan toe om die zogenaamde allergie, alhoewel die er anders ook wel geweest zou zijn, te verklaren. :)

    Nu dan toch maar de details.

    Na een aanloop van pakweg 125m in een lichte afdaling (minder verval dan op een indoorbaan) begon de sprint met eerst 48m op vrijwel vlak terrein met een “aanloopsnelheid” van gemiddeld ongeveer 72km/h; waarna de echte sprint pas begon van zegge en schrijve 1,09s, overigens nu al redelijk bergop. Afgelegde afstand 23,80m. Vanaf dat moment begon het freewheelen gedurende 8,71s over een nog steeds redelijk oplopend traject van 151m. Verder kon niet omdat de brugovergang naderde. Dit alles op een gewone wegrenfiets. De test vond plaats op 25 januari 1990 tijdens een ZW-storm, windkracht waarschijnlijk op dat moment 10 Bft.

    Dus ik heb helemaal niets tegen Apeldoorn, laat staan tegen de mensen, die daar hun goed werk verrichten.

  • Frans Rutten

    De genoemde tijden zijn uiteraard geen electronische tijden, maar door mijzelf handgeklokt. Hierdoor kunnen er verschillen zijn ontstaan, maar voor de strekking van wat ik duidelijk wil maken, is dat niet van belang. De 4 andere splits c.q. gemiddelde snelheden in de uitloopfase heb ik achterwege gelaten. Het najaar 1989 en de winter 1990 waren bijzonder winderig en destijds heb ik veel ervaring opgedaan met het sprinten bij veel wind. Het was echter ook alleen maar “verantwoord”, als er sprake was van een echte staartwind.