Ok. Mijn idee is echter wel altijd geweest, dat Chris Hoy, die al zo'n 12 jaar in de top meedraait, 'n ultiem voorbeeld is van een bijna sportwetenschappelijk en sportmedisch opgebouwde menselijke robot. Hij heeft met een jarenlang regime van spartaanse krachttraining een immense kracht opgebouwd (gevolg: dijbeenomvang tot 68cm).
In Beijing had de hele Britse ploeg een onverklaarbaar groot voordeel (ook al weten we tot de dag van vandaag nog steeds niet echt wat), maar het surplus, dat Chris Hoy destijds had, was onwaarschijnlijk. Ook Theo Bos in allerbeste doen had in Beijing nauwelijks enige kans gehad. Daardoor werd hij ook figuurlijk de vernieling ingereden.
Waar wil ik naar toe? Chris Hoy hanteert, wat ik de snelkook- of hogedrukpanmethode noem. Dit betekent extreme trainingsbelastingen, gedurende relatief korte tijd, waarbij een uitgekiend herstelproces (passieve rust, maar ook 'n strak voedingsregime) noodzakelijk zijn.
Volgens mij heeft hij (zijn lichaam) het punt bereikt, dat reële progressie, er feitelijk niet meer inzit. In Copenhagen ondervond hij ineens, dat zijn superwapen van Beijing (zijn extreem hoog vermogen bij het echt aanzetten tijdens de sprint) er gewoon niet meer was. Deels in elk geval op basis van minimaal één externe factor, de super skin suits.
Dit zal ongetwijfeld ook vooraf aan Copenhagen een psychologisch effect gehad hebben.
In de aanloop naar Copenhagen waarschuwde Chris Hoy immers iedereen al niet al te hoge verwachtingen te hebben. “We zijn in 2010 pas halverwege de olympische cyclus 2008-2012. Daarom rijden we ook met vermogensmeters”. Alsof er niet voldoende materiaal voorhanden zou zijn?!
Wellicht toch onzekerder dan normaal, verliep het toernooi voor Chris Hoy, afhankelijk van hoe hoog je aspiraties zijn uiteraard, niet eens zo slecht.
Maar wat een geharnas verder gedurende het toernooi. Het leek Sven Kramer wel.
Oponthoud qualificatie teamsprint (pedaal gebroken).
Oponthoud 3e/4e plaats teamsprint
Gedwongen forse inspanning door de verrassende overval van Förstemann
Verlies (belle) van Gregory Bauge.