Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
GRoel
Is er ook een zesdaagse in Antwerpen of bestaat die al niet meer???
GRoel
De zesdaagse van Antwerpen werden jaarlijk georganiseerd van 1934 tot 1940,
van 1947 tot 1983, en na enkele jaren onderbreking terug van 1987 tot 1994.
Maar de grote volksmassa welke er voorheen was bleef de laatste jaren weg, de organisatie zag het allemaal groots met dure inkomprijzen, evenals van de versnaperingen, wilden het liever groots aanpakken zoals in het tennis met buffets enz.
Vermits er in Antwerpen een grote baan was van 250m lang en 9m breed, waren er ook steeds 16 ploegen in wedstrijd. Tot de onderbreking begin jaren 80 waren die ploegen zelfs samengesteld uit 3 renners, dus namen er liefst 48 renners aan die prof zesdaagse deel.
Spectaculair waren ook steeds de derny wedstrijden met 12 derny's en 12 renners in koers, in Gent is dit nu per derny reeks bv. nu met 6 renners in wedstrijd.
Die wielerbaan ligt nog steeds onder de tribunes in het Sportpaleis, waarschijnlijk voorgoed.
Timoner, je weet blijkbaar veel van de Antwerpse zesdaagse. (kan het anders met zo'n naam). wat ik me steeds heb afgevraagd, als er ploegen van 3 renners waren, was de ploegkoers dan ook met de drie renners, met name - als er 16 ploegen waren - waren alle 48 deelnemers dan op de baan ? en hoe ging dat dan met de aflossingen ?
Volgens mij is de baan afgebroken. Het is net zo gegaan als in Ahoy. Zonder baan kun je meer mensen bij de concerten toelaten. Meer mensen betekent meer geld.
Mijn vader verteld soms nog over het Europees kampioenschap achter dernies in de jaren 70, 20000 toeschouwers in het sportpaleis. Peter Post had iedereen op rondes gereden en Rik van Looy was niet zo blij mee.
Jammer, maar deze tijden komen noooooit meer terug.
Nou, als ik het goed gezien heb ligt de baan er inderdaad nog. Er zijn tribunes bovenop gebouwd, en dat ligt er al enkele jaren zo bij. Als je de tribunes weghaalt heb je weer een wielerbaan, maar is die dan nog wel te gebruiken ?
Op zijn minst zal een grondige opknapbeurt moeten plaatsvinden.
Wat de koppelkoersen met drie betreft: Er rijdt één renner “in koers” en de andere twee rijden boven in de baan. Gewoonlijk zorgen de twee renners boven in de baan dat ze een halve baan van elkaar af rijden. Zo gaat het tegenwoordig ook nog in Stuttgart.
Excuses aan Timoner: het was niet zo dat er 48 renners in de baan reden. Soms werd een zesdaagse gereden met traditionele koppels, waarvan er meen ik éénmaal 19 meereden, 38 renners dus. Als er met trio's (in België: koppels van drie) gereden werd waren er maximaal 12 teams, 36 renners, maar dat zag er werkelijk spectaculair uit. Het publiek bestond louter uit kenners.
Informatie over wanneer welke “koppels” reden en wonnen is te vinden op:
http://mitglied.lycos.de/trackandsixdays/6_Tage/hallen/antwerpen.txt
Antwerpen stond verder bekend om zijn spectaculaire finales, die vaak werden verreden achter derny. (Gewonnen en verloren ronden telden mee, wat ook in de jaren '80 in Ahoy soms de regel was). Er was in Antwerpen dan zelfs sprake van koppelkoers achter derny, iets waar men dit jaar in Berlijn en Kopenhagen ook weer mee begonnen is. (Voor een goed begrip, aflossen tijdens de koppelkoers is niet verplicht en zeker achter derny laat men gewoonlijk steeds één aflossing voorbijgaan. In de ultieme ronden is aflossen verboden)
Antwerpen kende ook veel prijzen “in natura”. Sprinten voor een croque-monsieur-machine bijvoorbeeld, in gewoon Nederlands een tosti-ijzer. Of zes dagen afvalkoers om één fauteuil ( en die had dan al een tiental jaren onverkoopbaar in de winkel gestaan )
Ligt het aan de toegangsprijzen dat de zesdaagse van Antwerpen ten onder is gegaan ? Het speelt zeker mee, ooit kwamen daar duizenden kijken voor een toegangsprijs van 100 frank, ongeveer 2,50 euro, maar ze hadden dan alleen een staanplaats, hoog boven de baan. Ook de komst van de televisie heeft er aan bijgedragen dat velen liever in de luie stoel bleven liggen.
De baan was karig verlicht, informatie over de actuele stand was ronduit slecht. Ik was erbij toen de renners onder leiding van Patrick Sercu voor het eerst in opstand kwamen omdat er grote hoevelheden regenwater op de baan lekten.
In '83 werd besloten dat de hal toe was aan grondige renovatie, enkele jaren was het organiseren van een zesdaagse niet mogelijk.
De laatste afleveringen van de zesdaagse van Antwerpen vonden plaats tussen ‘87 tot ’94. Men had Peter Post aangetrokken als wedstijdleider. Had Peter eerder nog het idee van Antwerpen overgenomen om de ronden achter derny te laten meetellen, vanaf '87 was Antwerpen modern, zoals we het vandaag de dag allemaal kennen. Bij gebrek aan aansprekende Belgische renners was het moeilijk om de tribunes vol te krijgen terwijl er vanwege de grote baan wel 36 renners betaald moesten worden.
In Gent brak ook een moeilijke tijd aan, maar daar kon men vanwege de korte baan volstaan met 22 of 24 renners, en dat scheelt een slok op een borrel.
Komt de zesdaagse van Antwerpen nog terug ? Ik denk het wel, maar nooit meer zoals “toen”.
Zelf droom ik nog wel eens van die goeie ouwe tijd, maar ik zou het de renners niet meer willen aandoen.
Het Provinciebestuur van Antwerpen heeft het Sportpaleis opgekocht in 1997 zoniet was er toen kans dat het zou verdwijnen.
De Provincie Antwerpen is de eigenaar van het gebouw, vermits zij het zelf niet konden uitbaten hebben zij het voor een spreekwoordelijke appel en een ei (om niet te zeggen GRATIS) de uitbating ervan doorgeschoven voor de duur van 30 jaar aan de privé maatschappij N.V. Antwerps Sportpaleis.
Met een wielergekke Gouverneur (commisaris vd koningin Ned.) aan het hoofd van de Provincie was met de uitbaters bij het afsluiten van de overéénkomst de afspraak gemaakt dat de wielerbaan iedere jaar minimaal 14 dagen, bij voorkeur zelfs langer ter beschikking van de wielersport moest staan.
Zodoende werden er in 1998 - 1999 - 2000 - 2001 de Wieler-16-daagsen georganiseerd met baanmeetings en trainingsmogelijkheden voor iederéén.
Na ook nog een WK op de baan in 2001 welke een gigantische flop was qua publieke belangstelling, omdat de inrichters de toegangsprijzen o.a. veel te hoog hadden gelegd voor Jan met de pet, kwamen de (Privé) uitbaters van het Sportpaleis tot de vaststelling dat het wielrennen hen enkele maar geld kostte, maar niets opbracht (in tegenstelling tot hun tientallen andere wel zeer winstgevende activiteiten) en dat zij er geen geld meer zouden insteken.
Daar wordt nu nog zowat vanalles georganiseerd behalve heel weinig sport.
Dus de oorspronkelijke overéénkomst om jaarlijks de wielerbaan gratis ter beschikking van de wielersport te stellen was blijkbaar afgelopen, en de eigenaar van het gebouw, het Provinciebestuur luisterde ernaar en deed niets.
De wielerbaan is er nog wel degelijk aanwezig onder de tribunes, aan de zijde van de aankomst is wel één stuk weggehaald voor een nooduitgang (zou later terug kunnen worden geplaatst)
De huidige staat van de wielerbaan ?
De zogenaamde autostrade waar de wielrenners vroeger over sprakenwas door het gewacht van de steunbalken van de tribunes al heel wat minder.
Bij het WK baan 2001 lag de wielerbaan hier en daar al zeer hobbelig door de verzakkingen en een gebrek aan onderhoud.
Die wielerbaan ligt daar nu als een hopeloos stuk nostalgie, en veel beter was deze meteen uit te breken zoals men in Ahoy Rotterdam heeft gedaan in 1988, in de Sporthalle in Keulen - gebouwd in 1958 en het 166m baantje eruit gegooid in 1999 en zoals in het Hallenstadion in Zurich - gebouwd in 1939 en hun 250m wielerbaan eruit gegooid in 2001, dit om meer plaats te hebben en voor andere winstgevende activiteiten.
Het enige positieve eraan is dat het oude 166,66m baantje (6 meter breed - helling bochten 54° = nog steiler dan het Kuipke !) is opgekocht door het Ministerie van Sport in Letland en nu een rustig 2de wielerleven heeft in een trainingshal in Murjani in Letland.
Het was niet Rik van Looy maar Rik van Steenbergen, ergens in de jaren zestig. Ik denk 2e kerstdag ‘63 of ’64. Onvergetelijke strijd, driekwart van de koers reden Post en Van Steenbergen, vlak naast elkaar. Toen brak Rik den eerste en werd in het restant op vele ronden achterstand gereden. De laatste koers van Peter Post was op vrijdag 21 januari 1972 in de tweede zesdaagse in Ahoy' (zie ook ‘Op de Rotterdamse Latten’). Hij kwam op de tweede avond ten val, liep daarbij een hersenschudding, gebroken heup en ribben op, wat het einde van zijn loopbaan betekende. Post had in die tijd al veel concurentie achter de derny te duchten van Theo Verschueren.
Beste Javelin,
Als groot liefhebber van de zesdaagse van Antwerpen uit de jaren 60 t/m 80 heb ik er vanaf 1962 vele bezocht.
Nu, op latere leeftijd ben ik nog altijd op zoek naar een persoon die mij zou kunnen helpen aan foto's van zesdaagsen uit die jaren in het mooie Sportpaleis. Met scans van foto's zou ik ook al blij zijn.
Kent u iemand die mij zou kunnen helpen?
Alvast bedankt voor de moeite.
met vriendelijke groeten,
H.Verhoeven
Beste Javelin,
Als groot liefhebber van de zesdaagse van Antwerpen uit de jaren 60 t/m 80 heb ik er vanaf 1962 vele bezocht.
Nu, op latere leeftijd ben ik nog altijd op zoek naar een persoon die mij zou kunnen helpen aan foto's van zesdaagsen uit die jaren in het mooie Sportpaleis. Met scans van foto's zou ik ook al blij zijn.
Kent u iemand die mij zou kunnen helpen?
Alvast bedankt voor de moeite.
met vriendelijke groeten,
H.Verhoeven
