18 en al 8 WK- en 9 EK fietstitels op zak!
Jong en Beloftevol: Sprint toekomst al zichtbaar op de wielerbaan.
Het WK in Melbourne zit erop. We staan weer met beide benen op de grond. En nu? De coaches zien graag meer renners die van de baan hoofdzaak willen maken. Meer aanwas en meer talenten zijn nodig om op termijn op de sprint en de duur weer aansluiting te krijgen met de medaille landen. Een schone taak om daar de gedachten over te laten gaan.
Gelukkig waren er het laatste driekwart jaar een paar nieuwe gezichten afkomstig uit de BMX op het baanhout te ontdekken, youngsters die al direct lieten blijken dat er sprintsnelheid en kracht genoeg voorhanden is. Namen? O.a. Jeffrey Hoogland (WK-titel op zak) en Elis Ligtlee( 8xWK & 9xEK). Zij volgen hiermee de route van Roy van den Berg en Willy Kanis.
Overstap.
Over de laatste, Elis Ligtlee, wat meer. Het wedstrijdfietsen was in de familie al een vanzelfsprekendheid. De paplepel ….enz. De grote successen behaalde Elis in de BMX-wedstrijden, op die kleine fietsjes, die nu ook Olympisch gaan. Al vanaf haar 9e grossierde zij in WK- en EK-titels. Naarmate de BMX-parcoursen extremer werden, werd het steeds minder Elis ding. Met de baan in Apeldoorn op maar 10 km afstand, lag het vervolgens min of meer voor de hand, ze zich daar ging manifesteren. Daar bij de Adelaar bleek met name haar potentie voor de sprint uit kracht en snelheid. Sprintcoach René Wolff was er vervolgens als de bekende kippen bij om haar in te lijven in zijn nationale topsportgroep baansprint.
Voor de leeuwen.
Vorig jaar, nog maar nauwelijks op de baan, haar naar het EK voor junioren in Anadia (Portugal) gestuurd en met succes. Brons voor haar. Ook in december (NK) maakte zij het duidelijk dat ze ver kan komen. Ze veroverde met macht de Nederlandse junioren titels op de 500 m.t.t., de keirin en de sprint. Een betere stimulans om door te gaan is niet denkbaar.
Verbeteren.
Op deze drie disciplines en later de teamsprint wil ze groeien, waarbij de 500 meter haar favoriet is. Voor de andere onderdelen zal er stevig getraind moeten worden om meer inhoud te krijgen. “Ja, lange races kende ik in de BMX niet zo, daar was het 400 meter knallen, gaan tot op de bodem”, aldus Elis. “Ik doe nu veel ervaring op, pak toernooien mee en leer veel van mijn voorbeelden Willy en Yvonne. Ik verbeter de benodigde technieken en zie progressie in mijn tijden. Tijdens de wedstrijden in Perth, kort voor de WK in dat werelddeel, verbeterde ik mijn pr. op de 500 m. Voor het eerst onder de 12 sec.. Staat nu op 11.983, een halve sec. achter onze sprintsters. Ik kom eraan! “
Lichtpuntjes.
Dit zijn lichtpuntjes in onze baansport toekomst. Ontwikkelingen die we hard nodig hebben, renners en renster die kunnen zorgen voor aansluiting, aanvulling en de latere opvolging van onze huidige toppers. De huidige toppers moeten het in augustus in London op het Olympische podium laten zien. Gaat ze lukken! Zij zullen vast met meer metaal thuiskomen dan van dit laatste WK en zo hopelijk voor inspiratie zorgen bij de toch talrijke Nederlandse fietsjeugd en ze zo warm maken voor de baansport.
Blik in de toekomst.
“En ik ? Ik richt mijn pijlen op de Olympische Spelen in Rio 2016, ik ga me daar heel sterk voor maken”, is het slotwoord van een lachende en zelfverzekerde Elis.
Tekst Fred Draisma, die (zie vorige topic) denkt dat de gedroomde aansluiting met de toplanden nog ver weg