Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
DeRosa
De gehele baanploeg is neer gestreken in Melbourne waar het de komende week het wereldkampioenschap baanwielrennen moet gaan rijden en kwalificeren voor de Spelen.
Heel veel succes voor de gehele ploeg!
Mooie medaille voor Stroetinga.
Heel jammer voor de heren teamsprint maar zat er aan te komen, toch een goeie start van Roy van den Berg. Ga door jong….er zit nog veel meer in !!
Mooie race van de teamsprint meiden….drama bij diskwalificatie maar toen dat weer terug gedraaid werd was het los……proficiat! O,ja….ze zijn weer wat sneller, weer een stapje gemaakt. TOP !!
Duitse meiden klasse, pure klasse…..had ik niet verwacht op dit WK!
Mooie sport en wat een sfeer hier op de baan.
Strikt genomen was de teamsprintploeg bij de start al kansloos. Voor een goede klassering zijn echter ook 3 rijders nodig. Zodoende duikelde de ploeg van plaats 4 naar plaats 9. Waarom benoem ik dit nu zo duidelijk? Omdat een perfect uitgebalanceerde ploeg op het allerhoogste niveau volgens mij eerder uitzondering dan regel is.
Zelfs een Australische damesploeg verloor ondanks de gemaakte progressie en met een superieure Anna Meares toch nog, omdat de ploeg met Kaarle McCullouch met respect toch nog niet uitgebalanceerd genoeg is om superieur te kunnen blijven. De Duitse ploeg is dat vooralsnog wel. Waar ligt dit aan? De progressie van dit tweetal is sinds Kopenhagen 2010 (maar 0,068s sneller dan Kanis/Hijgenaar) ongekend. Het duo bleef in Apeldoorn onder weliswaar ongunstigere omstandigheden nog steken op 33,618s.
Duitsers trainen meer dan wie ook power-based. Kennelijk (en ook ik had dit niet verwacht) is er bij de Duitse vrouwen nog behoorlijk wat reserve geweest. Dit leidt tot progressie op die afstanden, zoals een teamsprint, die dat ook zijn. Op de sprint zijn de voordelen relatief heel wat minder. Interessant zal nu zijn te bezien, hoe een kraftstrotzende Kristina Vogel het zal doen op de sprint.
Kanis en Hijgenaar zijn weer wat sneller, maar hun achterstand is intussen wel opgelopen van ruwweg 0,1s tot het tienvoudige.
Of er bij de dames team sprint 3 rijdsters nodig zijn betwijfel ik.
Het is en blijft sport en in de absolute top kleine verschillen en daar past stuivertje wisselen wel, ik had alleen het Duitse duo nog niet zo snel hier verwacht.
Het Aussie stel heeft nu niet gewonnen maar om dat af te gaan doen naar niet evenwichtig genoeg dan doe je de sport veel te kort.
De Nederlandse dames hebben voor hun de beste race gereden maar de top 3 a 4 maakt grotere stappen en dat klopt maar dat neemt niet weg dat Kanis/Hijgenaar wel sneller zijn geworden. De qualificatie voor de spelen was al moeilijk genoeg door verschillende omstandigheden en dat het op het nippertje toch gelukt is vind ik geweldig en de ontlading op de baan gisteren sprak boekdelen.
Niemand heeft beweerd dat ze wereldkampioen zouden gaan worden maar vele wisten te weten dat ze niet sneller konden.
Bij de mannen was het al een schier onmogelijke zaak en de kansen zijn eerder in het seizoen verspeeld en niet gisteren.
Uithuilen en doorgaan want Hugo Haak en Roy van den Berg zijn nog jong en hebben nog veel meer in hun mars.
De verschillen aan de top zijn klein, soms heel klein, tot éénduizendste van een seconde wordt er beslist of je wereldkampioen wordt of niet.
Dat betekent dat het heel moeilijk is om een absolute topprestatie keer op keer neer te zetten.
De concurrentie zit er immers altijd heel dicht bij en geen topprestatie is vaak al een echte duikeling in het klassement.
Er spelen teveel factoren een rol om alles op voorhand in de hand te houden: van een fractie concentratieverlies (invloed van toeschouwers, juryleden, coaches) tot materiaal dat net op dat moment niet wil (startmachines die blijven hangen, een ander “loskoppelmoment”hebben,) alles speelt een rol.
Natuurlijk waren Welte en Vogel verrassend goed, maar ook weer niet zo verrassend als je zag hoe ze in Apeldoorn al reden en zich handhaafden in het veld. Dat zijn nog jonge meiden waar Duitsland heel veel plezier van kan beleven.
Het is maar goed dat juist het robotgedrag = altijd presteren, ongeacht de omstandigheden - niet oproepbaar is, maar dat de renners ook nog mensen blijken te zijn, met al hun kracht en zwakheden op dergelijke momenten, waardoor de uitslagen nooit van te voren vaststaan.
Was dat het geval, dan hoefden we niet te fietsen en konden het op papier afdoen.
Mooie wereldkampioenschappen, met echte verassingen erbij. Het maakt het alleen maar boeiender.
