Een succes in de ene discipline staat meestal los van (mogelijk) succes in een andere discipline.
Yvonne Hijgenaar en Willy Kanis proberen weer terug te komen op hun oude (deels hoge) niveau, maar de progressie aan de absolute top houdt echter ook niet op. Het Australische duo Anna “ijsbad” Meares en Kaarle “touch wood” McCullouch blijft slechts een fractie (0,015s) boven hun WR, dat dus zeker geen jaar meer zal standhouden. Oekraïne en Rusland zijn momenteel wel weer bezig zich bij de grote baanlanden te scharen, want de OS zijn vanouds voor deze landen het grote prestige project, dus het woordje “zelfs” in je commentaar getuigt niet van respect.
Tim Veldt heeft bij mijn weten pas één keer buitengewoon goed gepresteerd, dus vanuit die gedachte is het niet heel fair elke keer van hem weer hetzelfde resultaat te verlangen. Bovendien is de omnium uiteraard het allermoeilijkste nummer. De kunst is natuurlijk wel op alle 6 nummers te scoren op het eigen niveau. Een sprinter of een achtervolger kan standaard in de omnium wel zijn niveau draaien, maar vooral de puntenkoers, daarna de afvalkoers en tenslotte de scratch vergen van de renners/rensters bijzonder veel inhoud, fysiek alswel mentaal.
Nu ligt Astana weliswaar op 347m hoogte, dat een klein voordeel biedt, maar duidelijk is ook, dat the heat on is.met de OS minder dan 9 maanden ver weg,
De teamsprinters, die tijdens de Panam Games zo'n buitengewone tijden reden, kwamen er in Astana echt niet aan te pas. Maar dat had ik zonder glazen bol toen ook al kunnen voorspellen.