Op de site sport.nl (NOC*NSF) staat een artikeltje waarin o.a.terug gekeken wordt op het presteren van de vaderlandse afvaardiging in Kopenhagen.
Of de constateringen en conclusies juist zijn laat ik aan de prikkers over.
Baancoaches prediken geduld
28 maart 2010
KOPENHAGEN (ANP) - De Nederlandse baanploeg bleef bij de wereldkampioenschappen in Kopenhagen steken op twee medailles. Het goud van Teun Mulder op de kilometer tijdrit en het zilver van Peter Schep op de puntenkoers waren de hoogtepunten bij een titelstrijd die door de Nederlandse bondscoaches René Wolff en Robert Slippens als tussenstation op weg naar de WK in eigen land en Olympische Spelen werd beschouwd.
In absolute aantallen behaalde Nederland het minste resultaat sinds 2002. Het was de tijd dat Leontien van Moorsel de baansport droeg, maar toenmalig bondscoach Peter Pieters al wel de jonge Theo Bos en Teun Mulder aan het grote werk liet ruiken. Gouden jaren volgden met onder meer acht medailles in 2005 en 2008. Vorig jaar ontbrak weliswaar de hoofdprijs maar keerde Oranje altijd nog met vijf keer eremetaal huiswaarts.
Ondanks de magere score viel er in de Nederlandse box amper een onvertogen woord te horen. Natuurlijk waren er ontevreden gezichten en tranen. Willy Kanis hield het niet droog nadat ze op de openingsdag naast een verwachte medaille op de 500 meter tijdrit greep en kwam die teleurstelling nooit te boven. De winnares van zilver op de sprint in 2009 verdween in de Ballerup Super Arena roemloos uit dat toernooi en bereikte zondag op keirin - vorig jaar brons - niet eens de finale. ,,Ze gelooft niet genoeg in zichzelf'', oordeelde Wolff, die Kanis sinds januari onder zijn hoede heeft. Hij liet haar meteen een zwaarder verzet monteren, noodzakelijk om mee te blijven doen tussen de wereldtoppers. Wolff: ,,Ze heeft er de kracht voor.''
De invoering van de teamprint voor vrouwen op de Spelen van 2012 bracht nog meer perspectief, maar in Kopenhagen kwamen Kanis en Yvonne Hijgenaar tekort. Zoals ook de mannen - Mulder, Roy van den Berg en Yondi Schmidt - voorlopig niet sterk genoeg zijn om een rol van betekenis te spelen. ,,We gaan heel hard werken komende zomer'', zei Wolff, die in ieder geval de ‘spirit’ heeft teruggebracht bij de sprinters.
Op de duuronderdelen keek collega-bondscoach Slippens al net zo zeer vooruit. ,,Met de achtervolgingsploeg bij de vrouwen maken we een goede ontwikkeling door en krijgen we met Kirsten Wild en misschien ook Marianne Vos mogelijk versterking vanaf de weg. Bij de mannen zie ik ons binnen twee jaar meedoen voor de plaatsen vier en vijf.'' Dat is een reële prognose. Slippens benadrukte dat zijn achtervolgers langzaam richting wereldtop gaan, maar werd daarin niet door de cijfers ondersteund. Al jaren is het verschil met het zich ook ontwikkelende wereldrecord tien seconden. ,,We zijn sinds januari zwaarder gaan rijden, dat is een wezenlijke verandering die resultaat moet opleveren.''
Olympisch succes over twee jaar lijkt vooral afhankelijk van een supertalent als Marianne Vos, mits ze haar wegprogramma tijdelijk ondergeschikt wil maken. ,,We doen goed mee als land, maar zijn geen top'', oordeelde Slippens, die hoopt dat de WK in Apeldoorn een stimulerende werking heeft. ,,Op de jeugd, maar ook op middelmatige wegrenners die op de baan misschien wel wereldtop kunnen zijn.''