Drechtsteden Sport

Yondi Schmidt kan zich niet vinden in kritiek op baanploeg

Met een speciale vroege vlucht keerde Yondi Schmidt gistermorgen terug uit Polen. Net genoeg tijd om in het ouderlijk huis in Hendrik-Ido-Ambacht een wasje te draaien en daarna weer door naar Tilburg, waar hij gisteravond alweer op de fiets zat voor de eerste dag van het sprinttoernooi van de Zesdaagse van Brabant. ,,Ik was best moe, maar voor tweeduizend mensen wil je altijd wel rijden,’’ meldt Schmidt.

GABY BOUMAN

HENDRIK-IDO-AMBACHT

Het 21-jarige baantalent kan zich na zijn eerste wereldkampioenschap niet echt vinden in de kritiek van de nationale pers, die het toernooi in Pruszkow als teleurstellend neerzette. ,,Op de baan is het de ene keer net wel en een andere keer net niet. Dit keer was het misschien iets vaker net niet en er is niemand kampioen geworden, maar vijf medailles is zeker niet slecht. Ik voel me in elk geval niet aangesproken door de kritiek. Ik heb een bepaalde planning en weet dat ik nog heel wat jaren moet groeien,’’ beseft Schmidt.

Voor zijn gevoel was er tijdens het WK juist sprake van een doorbraak. ,,Ik zit nu op een niveau waar ik al een tijdje op zat te jagen. Ik reed op de kilometer tijdrit voor het eerst onder de 1.04 n.l. 1.03 480 en een persoonlijk record in de eerste ronde van de teamsprint. Aan de andere kant ben ik dan ook meteen weer kritisch op mezelf. De laatste ronde van de kilometer was heel slecht, daar moet ik nog aan werken. En uiteindelijk moet je naar de 1.00, als je echt mee wilt doen. Op de teamsprint reed ik 18,1, terwijl ik op de training al een keer 18,0 heb neergezet. Daar ben ik dan ook weer niet tevreden mee.’’

Dat Yondi Schmidt al in de kwalificaties van het individuele sprinttoernooi werd uitgeschakeld, daar had hij vooraf al rekening mee gehouden. ,,Ik was ook al helemaal naar de kloten toen dat onderdeel begon. Zo’n week is best intensief, daar heb ik me een beetje in vergist. Het was alleen jammer dat ik op de keirin niet een rondje verder kwam. Ik werd vierde in mijn heat, maar dat was ook wel mijn eigen schuld. Er brak vlak na de start een plaatje van mijn schoen en ik zat me heel de tijd af te vragen of ik daar aan het eind nog wel mee aan kon zetten en sprinten. Daar was ik meer mee bezig dan met de wedstrijd, ik raakte echt een beetje in paniek. Een wijze les voor de volgende keer.’’