Beetje treurnis bij baanploeg?

  • Buurman v.d.Klimgeit

    Baanploeg levert titels in op WK

    PRUSZKOW - De drie wereldtitels die Nederland vorig jaar veroverde bij de wereldkampioenschappen baanwielrennen in Manchester lijken geen vervolg te krijgen.

    Teun Mulder (km tijdrit) en Ellen van Dijk (scratch) konden vrijdag in Pruszkow hun onverwachte succes niet voortzetten. Marianne Vos, destijds winnares van de puntenkoers, onbreekt in Polen.

    Het blijft daarom toch een beetje treurnis in het Nederlandse kamp waar vertrekkend coach Peter Pieters de moed erin probeert te houden. Hoewel de ploeg hem na dit weekeinde ontvalt, probeert hij de positieve kanten te zien. Vrijdag was dat in ieder geval het optreden van Willy Kanis op de sprint. De Kampense bereikte de halve finales die zaterdag worden verreden.

    Dat deed Kanis door in drie heats de Oekraiënse Ljoebov Sjoelika, afgelopen winter winnares van de wereldbeker, uit te schakelen. Zaterdag vervolgt Kanis haar toernooi tegen de sterke Simona Krupeckaite. De Litouwse was in de kwartfinales te sterk voor Yvonne Hijgenaar, die uiteindelijk zevende werd.

    Diezelfde notering bereikten Levi Heimans, Geert-Jan Jonkman, Arno van der Zwet en Sipke Zijlstra op de ploegachtervolging. ,,Gewoon goed gereden,’’ concludeerde Pieters. Het onderdeel was altijd een van zijn speerpunten.

    Teun Mulder haalde donderdag wat druk van de ketel door een bronzen medaille te pakken op het onderdeel keirin, het enige succes van de Nederlandse afvaardiging tot dusverre. Voor Mulder was het toernooi al geslaagd, tot een hernieuwde stunt op de kilometer tijdrit was hij vrijdag niet in staat. Niet alleen de Duitser Stefan Nimke (1.00,666) bleef buiten bereik. Mulders tijd (1.02,209) was de zesde. ,,Ik ging helemaal kapot,’’ sprak de sprinter uit Zuuk die lang nodig had om van zijn inspanning te herstellen. Na anderhalf van de vier ronden was hij nog de snelste geweest. ,,De start ging goed, maar ik kwam niet lekker in mijn slag. Mijn benen liepen vol, zo heftig heb ik dat nog nooit meegemaakt. Vorig jaar deed het ook wel zeer, maar als je wint verdwijnt de pijn spontaan.’’

    Ellen van Dijk had twee moeilijke dagen achter de rug met onder meer een mislukt optreden op de individuele achtervolging. Scratch is vaak een loterij, die haar vorig jaar bij haar debuut wel meteen de hoofdprijs opleverde. Zo ver kwam het in Pruszkow niet, al was Van Dijk (zesde) er nog dichtbij.

    Vier ronden voor het einde voerde ze de groep aan. ,,Dat was te vroeg, daarna pakte ik het wiel van Gonzalez, de latere winnares. Ik werd alleen te ongeduldig, besloot op twee ronden voor het einde er onder door te gaan.’’ Ze betreurde die keuze. ,,Maar achteraf is het makkelijk praten. Ik voelde me in ieder geval goed vandaag. Misschien lukt het zondag in de puntenkoers.’’

  • Joske

    Beste buurman,

    Je schrijft het al: Onverwachte successen vorig jaar.

    Dan valt het niet te verwachten dat we er dit jaar weer zomaar zouden staan.

    Er zal een nieuw beleid komen en misschien is dat wel terecht. Nieuwe ideeën, nieuwe ogen, nieuwe renners.

    Maar bouwen kost nu eenmaal tijd.

    Er komen weliswaar goede, jonge renners aan, maar dat wil niet zeggen dat ze de top zullen halen.

    Daar is meer voor nodig dan de wil om te winnen, daar is de verbetenheid voor nodig die vaak Nederlandse renners ontberen.

    De maatschappelijk context waarin ze opgroeien, maakt het voor hen niet eenvoudig om een sport op hoog niveau te beoefenen. De uitdaging op velerlei gebied ontbreekt, de grondhouding is veranderd.

    Wellicht draagt de krisis er toe bij dat die grondhouding verandert en we weer de hardheid van deze sport kunnen opbrengen. Talenten genoeg, ik zie ze steeds, nu de tweede stap.

  • 51x15

    Idd Joske helemaal mee eens. Maar ik vind het wel vreemd dat we na woensdag nog geen bondscoach(es?) hebben. Het volgende tournooi is in juli (EK junioren en U-23).

  • Buurman v.d.Klimgeit

    Beste Joske,

    Sorry Joske,e.a.het gepubliceerde is genomen uit de Nederlandse dagbladen van deze ochtend o.a.AD.

    Ik deel jouw mening al mag gerust gezegd worden dat de prestatie van b.v. Pim Ligthart in de puntenkoers ver onder de maat was.

    De grondhouding ? Verbetenheid, hardheid het spreekt me aan.

    Let op mijn woorden:“Daar kan Theo Bos over enkele jaren over meepraten”

    Vraag hem dan maar eens hoe hard de wegsport is wil je daar presteren.

  • Pino zewanenoonlie

    Soms (van ver gezien) lijkt het of het ultieme doel van de wielrenner (baan of weg) is om in “een ploeg” te zitten met glimmende spulletjes.

    En dan vindt men het best. De intrinsieke motivatie om alles opzij te zetten om het hoogst haalbare te bereiken ontbreekt vaak.

    En daarin is het ook een afspiegeling van de hudige blingblingmaatschappij.

  • Ottie

    Ik denk dat het aan de verbetenheid en hardheid van Pim Ligthart totaal niet ligt hoor, wat er wel was weet ik niet, maar hij was niet in goeie doen!

  • Semi Belg

    Crisis zal er nu net voor zorgen dat veel renners zich eerder op een reguliere carriere zullen gaan richten, die hen meer zekerheid biedt. Renners zullen eerder gaan werken, en baanrenners zullen eerder de weg op gaan vanwege het geld (zie je nu al met Bos, Terpstra, Mouris, enz enz Ook zullen gezinnen minder geld hebben om te investeren in sport voor hun kroost. Denk dat men in Holland gewoon eens moeten accepteren dat t niet altijd feest ken zijn, en dat niet steeds zo moeten zeuren over wat slecht is, maar eens moeten kijken wat wel goed is! En eens een beetje vertrouwen en geduld hebben ipv steeds jonge talenten meteen te bombarderen tot gouden medaille winaars.