Waar de top uit Europa het EK in Alkmaar niet zinnig vond en te vroeg in het nieuwe seizoen was gepland, ook omdat de top nog moest bijkomen van een druk zomer programma met de O.S. en nog bezig is met voorbereidingen van de komende Wereld Beker wedstrijden was Yvonne Hijgenaar wel te porren voor dit kampioenschap. Ook haar opponent Willy Kanis schitterde door afwezigheid en dat terwijl er roerige tijden zijn voor het Nederlandse baan wielrennen. Alleen de echte sportieve topper Hijgenaar deed wat ze aan haar stand veplicht was……………WINNEN. Door het gemis aan tegenstrevers heeft deze titel een bedenkelijke waarde gekregen maar dat geldt niet voor de inzet en prestatie van Yvonne Hijgenaar die na mijn mening als enige het verdiend om goede sponsoren te krijgen zodat haar seizoen(en) gewaarborgd zijn. Altijd volle inzet en altijd tijd voor een interview is de goed lachse sprintster het juiste voorbeeld voor de beloftes, talenten en jeugd.Als we de Britse overmacht ooit willen aantasten dan moet als eerste de mentaliteit sterk verbeterd worden en met deze basis is dan verder te bouwen om kampioenen te verkrijgen. Verliezen hoort er ook bij maar het snel verwerken om goed door te kunnen gaan is een absolute vereisten.Geopperd is een flinke uitbreiding van het budget voor het baanwielrennen maar als ik hoor en lees over de twijfels van vele renners om door te gaan of niet dan gaat het krijgen van een ruimer budget een moeilijk traject worden.Ik gun het Yvonne Hijgenaar en een handvol wel dat het gaat lukken voor de komende seizoenen.