Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Buurman v.d.Klimgeit
Met haar analyse in “De Volkskrant” toont ze opnieuw aan een geweldige wielerjournaliste te zijn.
Gevaar schuilt in Britse medaillefabriek
ANALYSE, Marije Randewijk
gepubliceerd op 01 april 2008 02:47, bijgewerkt op 02:47
manchester - Overheersing van Britse gastheer drukt concurrentie op weg naar Peking met de neus op de feiten.
Na negen keer God Save the Queen vonden zelfs de Britten het genant worden in het Velodrome van Manchester. De baanwielrenners werden hartstochtelijk toegejuicht door hun landgenoten, maar er waren er ook die in de euforie vraagtekens durfden te plaatsen bij de overmacht van de gastheer die bij de WK de helft van de onderdelen won.
De status van een sport hangt af van de kracht van de concurrentie. In dat opzicht maakte het baanwielrennen geen reclame voor zichzelf. De rijken triomfeerden. De armen keken jaloers toe.
In Groot-Brittannië wordt jaarlijks bijna negen miljoen euro in het baanfietsen geïnvesteerd, een bedrag waar de concurrentie met moeite aan komt, zelfs al legt het alle potjes bij elkaar. In Manchester leven en trainen 22 senioren en 28 junioren als profs. Een van de tientallen coaches, Chris Boardman, vroeg zich vertwijfeld af wat ze met het extra geld moeten doen dat ongetwijfeld voor de Spelen van 2012 in Londen zal vrijkomen.
De Britten zaten volgens de Nederlandse bondscoach Peter Pieters aan het stuur van een Ferrari. Zelf had hij voor zijn mensen een Spyker beschikbaar. Wat die kostte, wilde niemand zeggen. Over financiën – of het gebrek eraan – mag niet meer worden gesproken . Het zijn orders van hogerhand.
Zo beschouwd presteerde Nederland goed bij de WK. Het was the best of the rest. Maar dat Marianne Vos goud overhield na een bliksembezoek, Ellen van Dijk haar derde scratchwedstrijd bekroond zag met de wereldtitel en Teun Mulder een regenboogtrui kreeg in een discipline waar hij in eerste instantie helemaal niet aan zou deelnemen, kon ook als veelzeggend worden beschouwd. Het boegbeeld Theo Bos, de enige die zich met de Britse luxe omkleedt, had twee ploegmaats nodig om niet met lege handen naar huis te gaan.
De teller voor Nederland stond na vijf dagen fietsen op 3 gouden, 3 zilveren en 2 bronzen medailles. Na aftrek van de niet-olympische disciplines bleven er 1 wereldtitel, 2 tweede en 2 derde plaatsen over.
Pieters was er niet heel ontevreden over. Wel waarschuwde hij dat de renners die in Manchester niet aan de verwachtingen voldeden, de komende maanden weinig eisen kunnen stellen.
Bos kon dit seizoen de wereldbekerwedstrijden op de sprint mijden omdat hij vond dat die niet in zijn olympische voorbereiding pasten. De bondscoach was het daar niet mee eens, maar liet hem begaan. In een gesprek zal hij de sprinter binnenkort vertellen hoe hij over de WK heeft gedacht.
Met de komst van de nieuwe sprinttrainer Pavel Buran heeft de bondscoach nog minder zicht gekregen op de verrichtingen van de belangrijkste baanrenner van Nederland. Toen die een paar dagen voor de WK een persconferentie belegde, wist Pieters van niets.
Hij wil ook niet als een hond achter het bot aan lopen. Over de begeleidingsstaf hebben de sprinters in zijn ogen niets te klagen. Waarom zou hij die dan moeten controleren, vroeg Pieters zich af.
Pieters maakte zich ook geen grote zorgen over zijn sprinters. Bos moet, evenals de falende Willy Kanis, gewoon bewerkstelligen dat zijn kwalificatietijd verbetert. Dan kan hij de lastigste concurrenten zo lang mogelijk ontlopen.
Hun grootste probleem is dat de komende tijd geen wedstrijden op de kalender staan. Het bemoeilijkt de voorbereiding, zeker nu Pieters de zeperd van Bos wijt aan een gebrek aan wedstrijdhardheid.
Bos’ manager Orlando van den Bosch was in Manchester al naarstig op zoek naar uitwijkmogelijkheden. Die zullen er komen. Bos is commercieel een te belangrijk uithangbord geworden om risico’s te nemen in de voorbereiding.
De sprintploeg belegt voor de Spelen een trainingskamp in Gent, waar op een baan kan worden getraind die gelijkenissen vertoond met die in Peking. De duurrenners zullen zich later bij hen voegen.
Het is het deel van de ploeg dat Pieters de grootste kopzorgen geeft. De achtervolgingsploeg stelde teleur en gaat de komende weken op de schop. Ook de samenstelling van de renners in de koppelkoers staat niet vast.
Pieters mag elf mannen en drie vrouwen meenemen naar Peking. De begeleidingsstaf bestaat uit vier personen: een bondscoach, een manager, een mecanicien en een verzorger. Voorlopig is er geen accreditatie voor sprinttrainer Buran en Thijs Rondhuis, de vertrouwenspersoon van Marianne Vos.
Desondanks durfde Pieters na de WK te voorspellen dat Vos op de puntenkoers olympisch kampioen wordt. Tenzij de Britse medaillefabriek in vier maanden een duurrenster van vergelijkbaar formaat kan produceren.
